Hoi iedereen!

Er zijn alweer 2 weken voorbij sinds onze laatste blog, hoog tijd voor een update!

Vorige week was een leuke en intensieve week op het project. We hebben veel geholpen in verschillende klassen. Met Jasmijn (een vrijwilliger die weer naar Nederland is) hebben we afgesproken dat wij haar koor overnemen. Vorige week hebben voor het eerst in de pauze geoefend. We dachten dat we maximaal 10 kinderen konden verwachten, maar er kwamen wel een stuk of 30! Het was leuk om met ze te zingen, ze waren erg enthousiast en zongen zo hard dat de hele school kon meegenieten.

Er zijn nu trouwens gelukkig ook twee leraren voor de Special needs class aangenomen. Dit is heel fijn, omdat de kinderen nu meer persoonlijke aandacht krijgen en ook echt wat leren. Wel is er nog niet echt een manier gevonden om met de dove jongen om te gaan. Hij zit niet veel in de klas en zoekt ons ook steeds op. Het plan is wel om hem gebarentaal aan te leren en daar zijn ze deze week al mee begonnen.

Joanne is ook nog een ochtend met de social workers mee geweest de community (sloppenwijk) in. We zijn bij een aantal families langs geweest en onderweg kwamen we twee jongens van het afternoon programma tegen. Ze stonden bij hun huisje, dit was best heftig om te zien. Heel bizar om zo te zien waar zij wonen.

We hebben een heel leuk weekend gehad! We hebben geluncht in Down Town boven het Old Taxi Park. Hier staan heel veel taxibusjes in een soort mega file. Heel fascinerend om naar te kijken en we hebben ondertussen lekker gegeten. Ook zijn we een dagje gaan mountainbiken op een eiland in het Victoriameer. Toen we aankwamen werden we ontvangen door de Nederlandse eigenaar. Wij dachten dus gelijk dat we goede fietsen zouden krijgen, maar niets bleek minder waar. Dat mocht de pret niet drukken en we gingen met z’n allen op de boot naar de overkant.

Toen we al bijna een uur gefietst hadden, kwamen we op een punt waar een groep een extra rondje kon doen en er mensen konden wachten, omdat we daar weer terug zouden komen. Geertje en Corine zijn hier blijven wachten. Er kwamen allemaal kinderen naar hen toe. We hebben hen (anderhalf uur lang!) vermaakt met spelletjes, liedjes en foto’s. Het was wel lastig, omdat ze (bijna) geen Engels konden en ook vermoeiend omdat ze ons heel interessant vonden, maar we hebben ons in ieder geval niet verveeld. We probeerden hen slingertikkertje uit te leggen, maar dit was geen succes, want ze wilden allemaal veel te graag onze handen vasthouden haha.

Ondertussen was de rest van de groep was dus nog een stuk verder gaan fietsen, maar dit verliep niet helemaal vlekkeloos. Het ging opeens erg hard regenen, dit was heerlijk verkoelend, maar helaas brak toen Joanne’s ketting en van alles eromheen waardoor we moesten stoppen. Gelukkig was de guide niet ver weg en hij heeft samen met iemand anders deze fiets helemaal gefixt. Dit duurde natuurlijk best een tijdje, want die halve fiets lag uit elkaar, dus Joanne, Maaike en Anne-Beth (de rest was al verder) kregen het koud. Toen kwamen ze op het geniale idee om een beetje te gaan dansen en toen heeft Joanne daar, terwijl de fiets gefixt werd, de macarena aangeleerd aan Anne-Beth. We hebben super veel lol gehad. Toen we net weer verder konden, deden Maaike’s remmen het niet meer. Nadat ook dat opgelost was waren we redelijk snel weer op de plek waar Corine met Geertje aan het wachten was.

Deze week hebben we ons ook weer goed vermaakt ;). We zijn begonnen met gesprekjes met de kinderen uit P5 te voeren. Vorig jaar zijn er twee Nederlandse vrijwilligers begonnen met een onderzoekje naar de thuissituaties van de kinderen. Hiervoor moet met elk kind individueel een gesprekje gevoerd worden. Vorig jaar hebben zij P6 en P7 gedaan en de rest moet nog gebeuren. In deze gesprekjes vragen we de kinderen wat te vertellen over school, hun familie en huis. Het was leuk om te doen, maar heftig om te horen met hoe weinig sommige kinderen leven.

Verder hebben we weer veel in de klassen geholpen, het Afternoon programm geleid en met groepjes kinderen in de bieb gelezen. Wat nog een leuk moment tijdens het Afternoon programm was, was dat een van de jongens achter Joannes mobiel op Snapchat zat en bij een filter met voetbaloortjes aan zijn hoofd ging voelen of er iets op zijn hoofd zat. Dit was wel apart om te zien, omdat hij gewoon 11 of 12 jaar is.

We hebben gisteren heel heftig gesport. We gingen naar de sportschool en kregen daar een personal training die echt mega zwaar was. We hebben nu al heel veel spierpijn en het schijnt de tweede dag erger te worden, dus dat belooft nog wat ;).

Morgen hopen we naar de Streams of Life Church te gaan.

Bye bye!