Hoi iedereen!

We zijn alweer een week op het project bezig geweest terwijl de kinderen er waren. Even een update van deze week :)

We hebben een ontzettend leuke, maar ook vermoeiende week gehad. We hebben een aantal keer bij de Special needs class gezeten, dit is een klas voor kinderen met ernstige beperkingen. Veel van hen kunnen niet praten. Er is nog geen leraar voor deze klas waardoor ze bij een ander klas in het lokaal zaten. Hier konden ze natuurlijk niet de les volgen, dus hebben wij met deze kinderen kennis gemaakt en spelletjes gespeeld. De kinderen zijn altijd erg enthousiast om ons te zien, het is leuk om hen te proberen wat aan te leren. Er is ook een doof jongetje, hij is heel lief, maar wordt eigenlijk een beetje aan zijn lot overgelaten. Dit omdat hij niet kan communiceren. Hij speelt dus de hele dag. Het lijkt ons mooi om tijdens ons verblijf iets voor hem kunnen betekenen. Ook is er een jongetje dat niet kan praten en totaal geen concentratie heeft om meer dan 10 seconden met een spelletje bezig te zijn. Als hij iets wil, gaat hij schreeuwen en dan moeten wij bedenken wat hij bedoelt. Heel interessant, maar het kost ook veel energie. Het is wel heel mooi om te zien dat we echt al steeds beter kunnen bedenken wat hij bedoelt en hem zo hopelijk te kunnen helpen in zijn ontwikkeling. Zo heeft elk kind eigenlijk persoonlijke begeleiding nodig dus we hopen dat er snel een nieuwe leraar voor komt.

Op onze tweede dag met de kinderen werden we gelijk voor het blok gezet. De headteacher kwam naar ons toe met de vraag of wij na de pauze allebei een uurtje (dit werd bijna 2 uur) een klas wilden overnemen, omdat de leraren teambuilding hadden. De leraren zouden iets voorbereiden wat de kinderen konden doen dus het kon eigenlijk niet misgaan. Corine moest P1 en P2 (groep 3 en 4) lesgeven. P2 had een opdracht van de juf gekregen, maar P1 moest gewoon ‘zitten en stil zijn’, zei de juf. Dat zou waarschijnlijk niet goed gaan, dus Corine heeft voor P1 ook maar wat opdrachten verzonnen, die ze braaf zijn gaan maken. Na een klein uurtje waren alle kinderen klaar en gingen we een spel doen. We probeerden levend memory te doen, dit bleek wel wat te lastig, maar ze vonden het heel leuk. De kinderen bedachten leuke dansjes en deden enthousiast mee.

Toen Joanne de klas binnenkwam zei ze: ‘Goodmorning everyone’, de kinderen stonden allemaal op en riepen: ‘Goodmorning teacher’. Ze voelde zich gelijk al een echte teacher. Op het bord stonden opdrachten waar de kinderen mee aan de slag konden. Na een korte uitleg gingen ze aan de slag. Eerst waren ze nog heel rustig aan het werk, maar na een tijdje was de concentratie weg en gingen ze rondlopen en praten enzo. Toen iedereen klaar was en we het besproken hadden, was de leraar nog niet terug. Joanne moest toen even snel wat anders verzinnen en het liedje ‘hoofd, schouders, knie en teen’ kwam in haar gedachten. Natuurlijk wilden de kinderen wel een Nederlands liedje leren. Nadat ze het een keer had voorgezongen begonnen de kinderen het in het Engels te zingen en ze maakten hierbij iets te veel lawaai haha. Nadat ze nog een liedje hadden gezongen gingen we een spelletje spelen waarbij ze om de beurt iets moesten uitbeelden wat de rest moest raden, dit was erg leuk en iedereen deed fanatiek mee. Uiteindelijk was het dus een geslaagde les.

We zijn ook een paar keer in andere klassen geweest, in babyclass en middle class (kinderen van 3-5 jaar). Heel leuk om te zien hoe zij deze kinderen lesgeven. Ze zingen heel veel liedjes en klappen en dansen daarbij. Ook zijn ze heel erg veel bezig met alles herhalen. Het was leuk om hierbij ook wat te helpen en om aan individuele kinderen wat extra aandacht te geven.

Corine heeft ook nog een keer nanny gespeeld voor een klas. De juf dacht dat wij allebei bij die klas waren en dat we het dus wel redden en Corine dacht dat de juf zo weer zou komen. Dus toen heeft Corine met de kindjes de hele middag gekletst, filmpjes gekeken en gedanst. De juf was ondertussen nergens te bekennen.

We hopen ons tijdens ons verblijf ook in te zetten voor het Afternoon programm. Dit is een middagprogramma voor oudere kinderen/tieners die nooit naar school zijn geweest. Deze kinderen kunnen niet of nauwelijks Engels. Wij kunnen hen van bijna elk vak nog wel wat leren, we moeten hierbij beginnen bij de basis. Ze zijn heel leergierig dus dat is heel leuk om te merken. Twee dagen per week komen er twee mensen, om met de kinderen te dansen en circus activiteiten te doen. Afgelopen week was Joanne hierbij, toen gingen ze jongleren, eerst met balletjes en daarna met kegels. Dit was heel leuk, alle kinderen deden heel enthousiast mee. Aan het eind van de middag krijgen ze altijd eten en omdat Joanne al had gegeten, ging ze met een jongetje die er telkens bij zat (niet van het Afternoon programm), overschieten met een balletje. Toen de jongens hun eten ophadden, gingen ze meedoen en zo hebben ze nog een tijdje lekker gevoetbald, dit was heel leuk!

Samen met de andere vrijwilliger hebben we een plan bedacht om de kinderen van het Afternoon programm zoveel mogelijk nuttige dingen te leren. Hier zijn we donderdag mee begonnen. Iedereen moest wat Engelse zinnetjes overschrijven en invullen, op deze manier moest iedereen zich voorstellen in het Engels. Op vrijdag hebben we een rekenles gegeven, het was leuk om dit te doen, omdat de kinderen zo enthousiast zijn en ze veel willen leren.

Het is echt bizar om te bedenken dat alle kinderen die op de school rondlopen, dit zijn er ongeveer 250, allemaal in de sloppenwijk wonen. Ze behoren gewoon tot de armste kinderen van Kampala, heel bijzonder om op deze manier iets voor deze kinderen te kunnen betekenen.

Vandaag hebben we een heerlijk chill dagje gehad. We hebben gezwommen en zijn lekker (rood ?) bijgekleurd.

Doeidoei!