joanne-en-corine-oeganda.reismee.nl

Aankomst in Entebbe

Hoi iedereen!


Daar zitten we dan, in Entebbe, op de veranda van het guesthouse, te genieten van een koel windje op deze hete dag. Wat hebben we al veel meegemaakt!

Laten we bij het begin beginnen. Gistermorgen zijn we met onze familie vertrokken naar Schiphol. Bij het inchecken van de koffers bleek dat ze wat te zwaar waren, door de stroopwafels, maar dat gaf gelukkig niet. Het afscheid nemen was raar en we hadden er vooral veel zin in! Bij het inchecken van de handbagage had Corine nog even wat stress, want haar koffer werd apart gehouden. Ze moesten deze even extra checken, of ze niet iets in haar Bijbel had verstopt.

Het vliegen ging goed, we zaten van Amsterdam naar Caïro naast elkaar, naast het raam. De stoel naast ons was voor een halfuurtje bezet en daarna was de man, met zijn koffertje, verdwenen. Het overstappen ging ook prima, we hebben gewoon de mensen die voor ons liepen, en ook naar Oeganda gingen, gevolgd. Onze tweede vlucht duurde veel te lang. Iedereen ging slapen en kotsen en wij zaten daar maar. Maar we hebben het volgehouden en waren rond half 4 's ochtends in Entebbe.

Toen we het vliegtuig uitstapten, kwam de warmte en bijzondere geur ons direct tegemoet. We moesten een briefje invullen en ons visum aanvragen. Dit ging allemaal goed, totdat er een vrouw ging kletsen met de man van de visumaanvraag, terwijl hij met Joannes visum bezig was. Ondertussen zweetten wij ons naar en duurde het aardig lang. Toen de vrouw uitgepraat was en het visum van Joanne geregeld was, gingen we op zoek naar onze chauffeur. We hadden geen idee waar hij zou zijn, dus we liepen gewoon naar buiten. Pas helemaal aan het eind zagen we een bordje met onze naam. De chauffeur heette ons welkom en bracht ons naar de auto. Hij racete de straten door en we moesten ons goed vasthouden. Onderweg moesten we nog iemand afzetten, toen de chauffeur uitstapte, reed de auto gewoon verder. De chauffeur sprong snel weer naar binnen en zette de auto stil. Toen de mensen afgezet waren, reden we richting ons guesthouse.

Aangekomen in ons guesthouse werden we verwelkomd door een hagedis op de muur in onze slaapkamer! Niet zo fijn, maar we durfden hem ook niet weg te halen, dus we hebben hem genegeerd. We hebben goed geslapen, wel een korte nacht, want we werden al weer vroeg gewekt door allerlei vogelgeluiden. Het guesthouse is leuk en met een mooie tuin met veel bloemen en vogels, vooral de fazanten vindt Joanne heel gezellig.

Na het ontbijt wilden we naar een supermarkt gaan, want we hadden mega dorst. We vroegen aan een vrouw in het guesthouse de weg en of het veilig was om daar heen te lopen. Dit vond ze volgens mij wel een bijzondere vraag, omdat je gewoon prima veilig over straat kunt hier. Maar beter het zekere voor het onzekere :)

Het lopen naar de supermarkt was een belevenis op zich, het leek wel een hele dag te duren. Alle boda-boda- en taxichauffeurs toeterden en vroegen of we een ride wilden. Wij zeiden steeds: 'No, we walk.'. Ook werden we erg goed bekeken door alle mensen op straat, dat is wel even wennen. Toen kwam er nog een hele bijzondere man naar ons toegelopen. Hij had zijn fiets midden op de weg geparkeerd en wilde ons graag naar de supermarkt begeleiden. We hebben nog nooit zo vaak achter elkaar 'I love you' gehoord, 'especially Joanita'. Hij liet ons nog wat foto's van zichzelf zien, op een fiets, op een boot en met een 'Mzungu', vet interessant. De mensen op straat moesten allemaal erg om ons lachen, dus we denken dat het een soort 'dorpsgek' was.

In de supermarkt hebben we wat boodschappen, en vooral veel water, gekocht. We dachten trouwens dat het heel goedkoop was, omdat we de koers nog niet zo goed wisten, maar dat viel toch tegen ;) Onze pasjes werden bij het afrekenen niet geaccepteerd, dus moesten we onze boodschappen laten liggen en naar een pinautomaat lopen. Hiervoor stond allemaal beveiliging met geweren. We hebben allebei geld gepind, waarbij ook nog een flink bedrag werd gerekend per transactie. Dat doen we de volgende keer dus ook anders ;)

Vanmiddag zijn we naar Lake Victoria gelopen. Heel mooi om te zien, we konden super ver kijken! Nu genieten we nog even van de rust hier en hebben we vanavond kip en friet op het menu.


Veel liefs,

Joanne en Corine

Reacties

Reacties

Henk

Wow, wat een belevenissen al zeg. Ik zie jullie zo lopen daar, haha. Klinkt allemaal supergoed!

Henk

Nog een keer:) wat superfijn dat jullie reis goed verlopen is en dat jullie het nu al zo goed naar jullie zin hebben!
XXX

Thea

Wat een leuk verhaal zeg ! Heel leuk om te lezen . Veel plezier!

Ans

Erg leuk om te volgen! Erg warm dus? En hadden jullie turbulentie met die tweede vlucht? Spannend he, zon eerste rit met de taxi. Rijdt die auto nog door ook zonder chauffeur! Goed dat jullie de hagedis genegeerd hebben, ik denk dat hij dat wel op prijs stelt!

Esther

Zoo leuk om te lezen!
Veel plezier :)

Marlinde

Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen en leuk om de eerste verhalen te lezen. Geniet!

Tante Annet

Wat klinken veel dingen herkenbaar. Enne die hagedis fijn laten zitten want die eten veel vliegen en muggen:) Ook op een Boda Boda zitten is heel bijzonder weten we van Annerie. Dag mzungu's

Marieke

Wat een leuke blogs schrijven jullie! Geniet ervan! Heel leuk om te horen..

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood